Tom Seaman gedijt ondanks cervicale dystonie

Deze levenscoach was zo goed als aan het einde van zijn latijn - totdat een onwaarschijnlijke openbaring hem motiveerde om zijn leven een drastische wending te geven. We stelden hem enkele vragen aangaande zijn persoonlijke ervaringen met de ziekte die hij in eer en geweten beantwoordde.

 

Gedurende de eerste vijf jaren nadat je gediagnosticeerd werd met cervicale dystonie (een onvrijwillige samentrekking van de nekspieren die ertoe leidt dat het hoofd naar één kant neigt) was je bijna verlamd vanwege de depressie. Hoe heb je dit overwonnen?

Ik werkte samen met verschillende artsen teneinde de geschikte behandeling te vinden, met inbegrip van Botox, maar dit bleek niet te helpen. En ik leed zulke helse pijnen, dat ik overdag grotendeels slapend doorbracht en ‘s nachts dronk om het ergste leed te verzachten. De routine maakte de pijn verdraagzaam, maar ik kwam … kilo bij. Dan werd ik geveld door een maagvirus waardoor ik niet kon eten of drinken gedurende een week. Na jaren van dystoniesymptomen betekende een eenvoudig maagvirus het keerpunt. Ik besefte dat ik mezelf langzaam aan het ombrengen was. Ik kon ofwel doorgaan ofwel proberen zo goed als mogelijk te genezen. Ik dacht deze kans mag ik niet aan mij laten voorbijgaan! 

Wat deed je eerst?

De drank vaarwelzeggen en in beweging schieten. De eerste weken gebeurde dit onder begeleiding van mijn ouders, het ging steeds verder… Wat een ongelooflijke ervaring! Het stappen, eten en het beheersen van de stress leidden ertoe dat ik kilo’s kwijtspeelde. 

Hoe behandelde je je dystonie?

Op meer dan één manier met behulp van medicijnen, specifieke oefeningen, gewichten in combinatie met massage en gepaste toestellen, teneinde mijn spieren te oefenen. Waar ik ook heel erg op lette was een gepaste houding zittend, rechtopstaand of liggend. Om mijn onrust te onderdrukken en een nieuwe kijk op de dingen te krijgen begon ik te mediteren en aan ademtechnieken te doen. .

Wat kon je nog ondersteuning bieden?

Ik klopte aan bij de dystonievereniging, waar men mij vroeg om mijn ervaringen te delen in de Nieuwsbrief. De overweldigende reacties brachten mij bij de dystoniegemeenschap. Ik startte mijn eigen hulpgroep en legde mijn oor te luisteren bij lotgenoten, die de gebeurtenissen op een andere manier beleefden dan ik. Ik hoeld eraan hen een riem onder het hart te steken door middel van mijn persoonlijke ervaringen. 

Hoe sta je tegenover het leven op dit moment?

Als levenscoach en erkend auteur. Om optimaal te functioneren, stem ik alles af op mijn lichaam. In het begin viel het tot rust komen mij zwaar, maar gaandeweg kwam ik tot het besluit, dat een ontspannen geest veel meer resultaten oplevert. 

Hoe staat dystonie er bij jou voor?
 
Afgezien van wat pijn en spiersamentrekkingen, alsook evenwichtsproblemen, valt het al bij al mee.

Hoe houd je er de moed in?
 
Ik ben dankbaar voor al mijn ervaringen (met inbegrip van de problematische) daar ik van dit alles heel wat heb kunnen opsteken.
 

Bon:Tom Seaman Vertaling Eric K.